Koltukların elden geçmesi artık macburiyetti. Arka kılıfları önceden söktüğüm için halini biliyordum. Sırt minderi dikişlerinden patlak, alt minder de başka bir arabaya aitti. Rahatlığına sözüm yok ama sabitlemek için taban sacına eğreti ayaklar vidalanmış. Minder öne genişlediği için ön koltukları yatırıp yatak yapamıyorum. Tabi ön koltuklar daha önemli. Kılıfların içindeki naylonlar sıcakla birlikte koluğa yapışıp kalmıştı. Tırnak darbeleriyle zor da olsa kazıdım. Kılıf içinde kalan naylonları da yırtarak kopararak temizledim.
Koltuk arkalarında nokta gibi birkaç delikten başka hiç hasar yok. Ardından koltukların yaylarını kontrol ettim. Hasarın kaynağını bulabilmek için sırt derisini biraz araladım. İskeletten çıkan birkaç telin döşemeyi deldiğini tespit ettim. Telleri içine kıvırıp sırtın tepesinde kayan süngeri(geri giderken kolunu koltuğa atmak temel sebeptir) düzelttim. Her ihtimale karşı tellerin kesmemesi için kenarlara yalıtım bandı çekip koltukları kapattım.
Tamamlanmış hali. Difüzör köşe bakalitleri yenilendi, kalorifer rezistans düğmeleri takıldı. Torpido rafına geçici olarak atılan vidaların yerine pot perçin bağlandı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder